This was my home: Statement of people from the evicted Orfanotrofeio squat

This is a statement of people from the solidarity squat Ορφανοτροφείο in regards to the eviction of our squat in Thessaloniki on the 27th of July 2016. Police raided and evicted the house in the early hours of Wednesday, arrested the people and afterwards transported all non-European comrades to a military camp 45 minutes outside of the city. Meanwhile, European comrades have been faced with a trials.

This was my home

This was home for me and my children and for thirty more families and many other people. We were living like one family, and we came from all over the world. It was our school, it was our culture. It embraced our different opinions and beliefs. It was the real helping hand for everyone. Freedom of speech and expression existed there in the full sense of the term.

The main aim of this place was to bring together and unite all human ideas and practices in order to serve the weak and the oppressed and support the dispossessed. And just when we thought we were at last safe, that we were in the right place, European governments that claim to support justice and equality and not sectarianism and authoritarianism and that allegedly stand for freedom and democracy decided that we don’t deserve to live in peace. They decided we ought to live in the camps,
far removed from the world, in conditions that not even animals would tolerate. It is hard for us  to accept the truth that we’re not part of humanity, that human rights are not valid in our case. As refugees and immigrants our only “right” is to watch our children fall sick and die before our eyes, watch women struggle to meet basic needs. They are moving us around like puppets, they pull the strings and we respond accordingly… And today the government issued another decision against us: In cold blood it pulled down and ripped out everything. They struck with indescribable brutality. They came prepared in full attire, with loaded
weapons, as if we were less than animals, and they pulled us out with handcuffs before the eyes of our children.

Quickly our dreams disappeared.

They were replaced by the images we thought we’d left behind. And we thought that we would never be oppressed again. And that we would build a brighter future for our children, with no fear, in the country of freedom and rights. Yet even though discrimination is everywhere, we still deeply that there’s a lot of people who will face up to the difficulties. Their will is strong and they fear nothing. And they don’t give up their dignity under any circumstance, at whatever cost. And we hope that you’re in solidarity with us so that together, step by step, we defend every right for every person, and we will claim everything that was taken away from us. With the courage and strength of free people who believe in fighting for their freedom.

 

هاذا منزلي
كان منزلي انا واطفالي
وثلاثين عائلة اخرى
والكثير من الافراد كاعائلة واحدة
من كافة الجنسيات
كانت مدرستنا كانت ثقافتنا
كانت حاضنة
لكافة الاراء والاعتقادات
كانت يد العون الحقيقي
للجميع والكلمة الحرة
بكل ماتعني الكلمة من معنى
كان هدف هذا المكان الوحيد
اتحاد كافة السياسات الانسانية
لخدمة الضعيف ومساندة المظلوم
بعد ان اعتقدنا اننا بامان
اننا بالمكان المناسب
الحكومات الاوربية
التي تدعي العدالة والمساوات
ولا للطائفية ولا الاستبداد
ونعم للحرية والديمقراطية
قررت باننا لا نستحق العيش بسلام وامان
والمخيمات التي هي باماكن نائية عن البشرية
من الصعب ان يعيش فيها حتى الحشرات
هي كثيرة علينا
وعلينا ان نقبل الواقع  باننا لا نحسب
على الانسانية
والحقوق لا تنفذ علينا وليست من حقنا
كلاجئين ومهاجرين
وعلينا ان نرى اطفالنا تمرض وتموت
امام اعيننا ونسائنا
لا يملكون اقل الخصوصيات
والا نحرك ساكن وان نكون كالدمى
كيفما ارادوا ان نتحرك نتحرك
واليوم الحكومة اصدرت قرارا بحقنا
وبكل برود دمرت واقتلعت
كل شيئ من جزورها بضربة خالية من الانسانية وبوحشية لا توصف
دخلوا الى اماكننا بالجاهزية الكاملة
بالعتاد والسلاح
وكاننا شيئ اقل من الحيوانات
وبدأو يسحبوننا بالقيود امام اطفالنا
وسرعانا ما احلامنا تتبددت
وعادت المشاهد التي اعتقدنا
اننا تركناها خلفنا
واعتقدنا انفسنا لن نطهد بعدا الان
وسوف نبني لاطفالنا مستقبل دون خوف
في بلاد الحريات والحقوق
نعم اطهدتنا الحكومات في كل مكان
ولكن مازلنا نؤمن وبشكل كبير بوجود
اشخاص قادرة على مواجهة الصعاب
وتملك ارادات خارقة ولا تهاب اي شيئ
ولا تتنازل عن كرامتها تحت اي ظرف
ومهما كلف الثمن
ونأمل ان تتضامنوا معنا
خطوة بخطوة لندافع
عن كل الحقوق المشروعة لكل انسان
وان نسترد ما اخذا منا بالقوة
بشجاعة شعب حر
يؤمن بالنضال لاجل الحرية

 

Αυτό είναι το σπίτι μου.

Ήταν το σπίτι μου και το σπίτι των παιδιών μου, και 30 ακόμα
οικογενειών. Με τα περισσότερα μέλη ήμασταν σαν μια οικογένεια από
διαφορετικές εθνικότητες. Ήταν το σχολείο μας ήταν η κουλτούρα μας. Είχε
αγκαλιάσει όλες τις απόψεις και τις πεποιθήσεις μας. Ήταν το χέρι της
πραγματικής βοήθειας για όλους, όπου η ελευθέρια του λογουυπήρχε με την
πλήρη σημασίατης λέξης. Ο στόχος αυτού του μέρους ήταν να ενώσει όλες
τις ανθρώπινες ιδέες και πρακτικέςγια να εξυπηρετήσει τον αδύναμο και να
υποστηρίξει τον αδικημένο. Όταν θεωρήσαμε οτι είμαστε ασφαλείς και οτι
είμαστε στο κατάλληλο μέρος, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που υποτίθεται
ότι υποστηρίζουν την ισότητα και όχι τον σεχταρισμό και επιζητούν την
ελευθέρια και την δημοκρατία, αποφάσισαν οτι δεν δικαιούμαστε να ζήσουμε
με ειρήνη και ασφάλεια αλλά τα camp που είναι απομακρυσμένα από τον
κόσμο, μέσα συνθήκες που ούτε ζώα δεν θα ζούσαν. Για εμάς είναι δύσκολο
να δεχτούμε το γεγονός πως δεν μετράμε στην ανθρωπότητα και τα
δικαιώματα δεν εφαρμόζονται σε εμάς. Μοναδικό „δικαίωμά“ μας πλέον ως
πρόσφυγες και μετανάστες είναι να βλέπουμε τα παιδιά μας να αρρωσταίνουν
και να πεθαίνουν μπροστά στα μάτια μας και τιςγυναίκες μας να μην έχουν
τα αναγκαία. Μετακινούνε τους κάτοικους σαν να είναι μαριονέτες. Όπως
θέλουν αυτοί να κινηθούμε, κινούμαστε. Σήμερα η κυβέρνηση εξέδωσε
απόφαση εναντίον μας με όλη την ψυχρότητα κατέστρεψε και ξερίζωσε τα
πάντα από τις ρίζες του με χτύπημα κτηνώδες χωρίς ανθρωπιά που δεν
περιγράφεται. Μπήκανε στο σπίτι μας με πλήρη ετοιμότητα με εξοπλισμό και
όπλα σαν να είμαστε κάτι λιγότερο από ζώα και ξεκίνησαν να μας τραβάνε
μπροστά στα παιδιά μας.

Σύντοματα όνειρα μας άλλαξαν και επέστρεψαν οι εικόνεςπου νομίζαμε ότι
είχαμε αφήσειπίσω μας. Υποθέταμε πως δεν θα καταπιεστούμε άλλη φορά και
θα χτίσουμε για τα παιδιά μας μέλλον χωρίς φόβο στις χώρες των
ελευθεριών και των δικαιωμάτων. Καταπιεστήκαμε από τις κυβερνήσεις σε
όλα τα μέρη αλλά ακόμα πιστεύουμε σε μεγάλο βαθμό οτι υπάρχουν άνθρωποι
που μπορούν να αντιμετωπίσουν της δυσκολίες, που διαθέτουν δυναμεις και
δεν φοβούνται τίποτα, που δεν παρατάνε την αξιοπρέπεια τους κάτω από
οποιεσδήποτε συνθήκες και οποιοδήποτε κόστος. Ελπίζουμε να είστε
αλληλέγγυοι μαζί μας βήμα βήμα για να υπερασπιστούμε όλα τα νόμιμα
δικαιώματα του κάθε ανθρώπου και να επιστρέψουμε ό,τι πήρανε από εμάς με
γενναιότητα και με τηνορμήενός ελεύθερου λαού που πιστεύει στον αγώνα
για την ελευθερία του.

Unbekannt